Biograficzna opowieść jednego z najbardziej znanych i cenionych dziennikarzy zaczyna się tak:"To prawda, że nasikałeś na kanapę noblistki?Podobno tak było, ale zdarzenia nie pamiętam. Znam je tylko z opowiadań osób trzecich, czyli mojej mamy i nieżyjącej już Wisławy Szymborskiej. O tym, że się zsikałem u niej na kanapę, dowiedziałem się, kiedy gruchnęło, że otrzymała literacką nagrodę Nobla.Rozmawiałem z nią (Szymborską) w pokoju, gdzie było więcej osób i żeby moi producenci i współpracownicy usłyszeli, o czym mówimy, co ustalamy, przełączyłem telefon na tryb głośnomówiący. Ona powtórzyła jeszcze raz: "Grzesiu?" a potem dodała ".a pamiętasz, jak mi nasikałeś na kanapę?". Trochę głupio się poczułem, bo miałem równo czterdziestkę, ale starałem się nie dać tego po sobie poznać."A potem jest jeszcze ciekawiej. Grzegorz Miecugow opowiada o kulisach pracy w radiowej Trójce, telewizji, najpierw publicznej, potem TVN, o swoich przygodach, wpadkach na antenie, o kultowym Szkle Kontaktowym, ale też szczerze przyznaje się do uzależnienia od hazardu i walce z tym i innymi nałogami.
